خعلی خوشگل بودیم باد کردیم خوشگلتر بشیم ...

مادری سرشو کج می کنه، چشماشو باریک میکنه و زل می زنه به ورم صورتم و میگه：

تو چرا کبود نیستی پس؟

پدری از پشت روزنامه میگه：چرا کبوده، منتها بچه م یکم سیاه سوخته ست کبودیاش معلوم نیست به جای بنفش سبز و زرد شده ：)))

خواهری همین طوری که چهارزانو لم داده رو مبل و چایی شو هورت می کشه میگه ：شبیه بچه هایی که سندرم دان دارن شدی بین چشمات یه متر فاصله افتاده...

غرق دریای محبت شونم به خدا ：/